Nederlands

De Vereniging Verhuurmakelaars Amsterdam (VVA) volgt de recente ontwikkelingen op de woningmarkt op de voet. Diverse partijen zoals Vereniging Eigen Huis, Vastgoed Belang en de NVM hebben hun zorgen geuit over de tekortschietende nieuwbouwproductie van zowel betaalbare huur- als koopwoningen alsmede de negatieve invloed van ingrijpen en vergaande regulering op de woningmarkt zoals deze nu plaatsvindt.

 

PER DIRECT AFSCHAFFEN OPKOOPBESCHERMING

Ook de voorgenomen fiscale wijzigingen ten aanzien van box 3 en het eigenwoningbezit (box 1) zijn op z’n minst zorgwekkend te noemen en zullen een negatieve invloed hebben op de huizenprijzen. Vraag en aanbod raakt volledig verstoord.

Voor wat betreft de metropoolregio Amsterdam (MRA) signaleert de VVA nu al een sterk afnemend aanbod aan vrije sector huurwoningen, met als gevolg sterk stijgende huurprijzen. Dit maakt de stad onbereikbaar voor een grote groep bestaande en nieuwe Amsterdammers, waaronder de expats. De internationale bedrijven, waarvoor Amsterdam zo hard heeft gestreden om deze binnen te halen, zullen straks hun expat-werknemers niet meer kunnen huisvesten door de sterk afnemende vrije sector huurwoningvoorraad en deze bedrijven zullen dan uitwijken naar andere steden. Amsterdam zal hierdoor een groot verlies aan inkomsten hebben. 


De oorzaken van het afnemende aanbod aan vrije sector huurwoningen zijn eenvoudig te verklaren: 
  • steeds meer kleine woningbeleggers verkopen hun woningen nu de markt nog relatief goed is uit angst voor wat er gaat komen (hervorming van het box 3 stelsel en ingrijpende reguleringen van Hugo de Jonge
  • sinds de invoering van de opkoopbescherming en de verhoging van de overdrachtsbelasting naar 8% zijn er vrijwel geen vrije sector huurwoningen meer toegevoegd aan de toch al zo beperkte voorraad
De VVA roept de minister en de gemeente Amsterdam op om per direct de opkoopbescherming af te schaffen. Om de stijgende huurprijzen in de vrije sector te beteugelen en een passend aanbod aan woningen in de vrije sector te waarborgen dient per direct de verplichting tot zelfbewoning te worden afgeschaft. Bijkomend voordeel is dat ook particuliere verkopers (huiseigenaren) hiervan profiteren, aangezien men dan een appartement niet alleen aan een koper voor zelfbewoning kan verkopen, maar ook weer aan een kleine woningbelegger die de woning kan toevoegen aan de huurvoorraad.

Samenvattend concludeert de VVA dan ook dat de Amsterdamse woningmarkt de kleine woningbeleggers hard nodig heeft om te blijven zorgen voor betaalbare en voldoende vrije sector huurwoningen voor bestaande én nieuwe Amsterdammers, met als bijkomend voordeel dat ook de gemiddelde Amsterdamse huiseigenaar hiervan zal profiteren.

 

CONSTATERINGEN EN VISIE VVA OP DE WONINGMARKT

 

Bloedbad in de grote steden

De VVA constateert dat er geen rekening wordt gehouden met de woningmarkt in grote steden zoals Amsterdam. Als dit zo doorgaat dan wordt een stad als Amsterdam weer een stad voor de man en vrouw met een kleine beurs, verliest het haar (internationale) glans en aantrekkingskracht en verdwijnen de multinationals omdat het vestigingsklimaat voor expats verdwijnt. Met alle gevolgen voor de lokale werkgelegenheid en economie. Daarnaast ontstaat er verkrotting in grote delen van de stad en stevent de stad af op een maatschappelijk en economisch faillissement.
 
Het is dan ook onbegrijpelijk dat de beleidsmakers geen rekening houden met de diversiteit in vraag naar huurwoningen in de grote steden. Voor een stad als Amsterdam is een ruime vrije sector met een gezonde balans tussen vraag en aanbod zowel maatschappelijk als economisch van zeer groot belang. Diverse recente onderzoeken onderschrijven dit en het kabinet zou er verstandig aan doen om rekening te houden met de specifieke kenmerken en de belangen van de grote steden. Strengere regulering leidt NIET tot verbetering van de betaalbaarheid op korte termijn De overheid legitimeert haar drift tot regulering en hervorming met verbetering van de betaalbaarheid op de woningmarkt:

“De (voor de hand liggende) conclusie van de onderzoeken is dat strengere regulering leidt tot verbetering van de betaalbaarheid op korte termijn maar het vermindert de investeringsbereidheid van beleggers en daarmee de beschikbaarheid van woningen op de (middel)lange termijn.”
 

Voor zittende huurders verandert er niets wat betreft de betaalbaarheid, en voor nieuwe huurders geldt een hogere aanvangshuur vanwege een fors afnemend aantal resterende woningen in de krappe vrije sector.

Het is evident dat strengere regulering dus niet leidt tot verbetering van de betaalbaarheid op korte termijn, maar er juist sprake is van het tegenovergestelde. Sterker nog, het gevolg van het huidig dalend aanbod in de vrije sector is het gevolg van inprijzing van de reguleringen en hervormingen door de markt. Een sneeuwbaleffect is ontstaan: zittende huurders in de vrije sector blijven nu ook zitten omdat de volgende stap duurder en duurder wordt. Ook hier zorgt regulering voor problemen met de doorstroming. 
 

Als dit kabinet vasthoudt aan haar voornemen tot vrijwel volledige regulering van de huurmarkt, dan komt de gehele woningmarkt tot stilstand. En laten we vooral niet vergeten dat er een zware recessie op komst is en dat een recessie doorgaans niet positief is voor de woningmarkt.

 

Nog een aantal constateringen:

  • Er zijn meer huurders in Nederland die een te lage huurprijs betalen, in plaats van een te hoge huurprijs. Hierdoor hebben verhuurders te weinig ruimte voor investeringen in nieuwe  woningvoorraad, alsmede verduurzaming, woningverbetering en onderhoud van de bestaande woningvoorraad. De focus ligt nu uitsluitend op ‘excessen aanpakken’; en huurprijs-regulering ter koopkrachtreparatie. Betaalbaarheid creëren door algehele huurverlaging betekent regulering van 90% van de woningen in grote steden;
  • Het is muisstil rondom de misstanden in de sociale huursector: illegaal onderverhuren en  scheefwonen. Dit gaat letterlijk om honderdduizenden woningen in Nederland. Zoals zo vaak zit de oplossing in het probleem;
  • Het verhuren van woningen onder de kostprijs (hetgeen nu ontstaat door reguleringen en fiscale hervorming) is een kerntaak van de (semi)overheid, niet van de markt. Wat is de legitimering c.q. rechtvaardiging van de overheid om dit nu opeens van de markt te vragen?
  • De overheid creëert een onwenselijke tweedeling in de samenleving: huurders met een  gereguleerde en ongezond lage huurprijs t.o.v. het prijspeil en kostprijs van woningen enerzijds (men heeft een winnend lot uit de loterij), en anderzijds de huurders van een beperkt resterend aantal vrije sector woningen welke een hoge huurprijs betalen (samen met de woningbeleggers zijn zij straks de verliezers van de woningmarkt).
  • Net als met alles wat wordt aangeboden tegen een kunstmatig lage prijs, zullen er grote problemen en misstanden ontstaan rondom de verdeling van woningen met een gereguleerde huurprijs. Denk aan herintrede van sleutelgeld, cash- en cryptobetalingen om een huurovereenkomst in handen te krijgen, afpersing, chantage en bedreigingen etc. etc. Het is een utopie om te denken dat onze overheid deze problematiek het hoofd gaat bieden middels o.a. de Wet goed verhuurderschap.

Our newest homes

View all listings